Μερικά πολύ κρίσιμα ερωτήματα για την επιχειρούμενη συγχώνευση με την T-Bank.

Ποιό είναι το Ταχ. Ταμιευτήριο ;  την απάντηση τη ξέρει όλος ο κόσμος. Επί 110 χρόνια στήριξε και στηρίζει την Ελληνική κοινωνία, την εθνική οικονομία και την ιδέα της λαϊκής αποταμίευσης. Πρόκειτε για μια απο τις πιο υγειής (ημι)κρατικές επιχειρήσεις, για ένα ίδρυμα με δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα που τα τελευταία χρόνια έχεις προσφέρει στον εθνικό κουμπαρά κοντά στα 3 δις ευρώ. 

Ποιά είναι η T-Bank ;   Πρόκειτε για την τέως Aspis Bank, την ιδιωτική τράπεζα που χρεωκόπησε ο επιχειρηματίας κος Ψωμιάδης.

 Πριν ένα χρόνο περίπου, και αφού καμιά ιδιωτική τράπεζα και κανένας ιδώτης επενδυτής δεν προσφερόταν (λογικό άλλωστε) να "σώσει" την χρεοκωπημένη Aspis Bank, το Ταχ. Ταμιευτήριο, κατόπιν (προφανώς) κυβερνητικής εντολής παρενέβει τη τελευταία στιγμή προκειμένου να "σώσει" τη τράπεζα του κ. Ψωμιάδη (αγοράζοντας το 32,9% των μετοχών) και μαζί με αυτή να αποτρέψει την εκδήλωση "συστημικού" σοκ στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας ή ακόμα και αλυσιδωτή κατάρρευσή του που θα μπορούσε να προκαλέσει  η ανακοίνωση της χρεοκωπίας μιας τράπεζας. Τώρα, γιατί η τράπεζα (Aspis Bank)  δεν κατέφυγε στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι ένα άλλο ερώτημα που αιωρείται μετέωρο. 

Γιατί λέμε ΟΧΙ στο ξεπούλημα του Ταχ. Ταμιευτηρίου

Not For Sale

Τελευταία πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη άμεσης ιδιωτικοποίησης των κρατικών υγειών επιχειρήσεων. Μάλιστα, για τη περαιτέρω τεκμηρίωση αυτής της ..."αναγκαιότητας" έχει επιστρατευτεί και μια μερίδα γνωστών δημοσιογράφων οι οποίοι χρόνια τώρα, έχουν αυτοπροσδιοριστεί ως η επιτροπή των "σοφών", με εξειδικευμένη βεβαίως εμπειρία και γνώση  επί παντός επιστητού. Είτε αφορά θέματα αγροτικής πολιτικής, είτε το ασφαλιστικό, είτε τη δημόσια υγεία, είτε την ενέργεια, είτε την οικονομία είτε το τι φόρεσε ο Σάκης Ρουβάς, η επιτροπή των σοφών έχει πάντα μια συγκεκριμένη θέση που αντιπροσωπεύει κάθε φορά  μια συγκεκριμένη άποψη (για να μην πω, πολιτική). Οσο δε, για αυτές τις άμοιρες απεργιακές κινητοποιήσεις εργαζομένων και κοινωνικών ομάδων, ως δια μαγείας είναι πάντα κατακριτέες και απαράδεκτες καθώς ..."ταλαιπωρούν τον κόσμο". 

Αφού λοιπόν τελείωσαν οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για το εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και αφού δώθηκαν τα σχετικά συγχαρίκια από το νέο κατοχικό στρατό (οινομικό αυτό τη φορά) της Τρόικας και του ΔΝΤ, ας εξετάσουμε λίγο πιο προσεχτικά τα πράγματα. 

Το βασικό ερώτημα, στο οποίο κανείς δεν έχει απαντήσει μέχρι στιγμής είναι το εξής : 

Για ποιό λόγο πρέπει να ξεπουληθεί το ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ, η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ (και ΕΥΑΘ) και κάθε δημόσια κερδοφόρα κρατική επιχείρηση ? 

Ο ρυθμιστικός ρόλος των κρατικών τραπεζών και η άνευ όρων παράδοση του Ταχ. Ταμιευτηρίου στο τραπεζικό κατεστημένο

Ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους και των κρατικών τραπεζών σε περιόδους κρίσης είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένος ή καλύτερα αποδεδειγμένος. Σε τούτο συμφωνούν όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι, προερχόμενοι μάλιστα από διαφορετικές οικονομικές σχολές (Μαρξιστικές, Κεϋνσιανές, Φιλελεύθερες, κλπ). "Σκοτεινή" ξαίρεση στη κοινή λογική αποτελεί βεβαίως η σχολή των "παιδιών του Σικάγο", των οπαδών δηλαδή του νεοφιλελεύθερου δόγματος που διατείνονται ότι οι αγορές -κυρίως οι χρηματοπιστωτικές και χρηματηστηριακές- οφείλουν να λειτουργούν χωρίς έλεγχο κι αν κάτι πάει στραβά ως δια μαγείας μπορούν να   ...."αυτορυθμίζονται" μόνες τους.!  

Η σημερινή παγκόσμια κρίση χρέους όμως είναι η καλύτερη απόδειξη για το πόσο λανθασμένη αποδεικνύεται αυτή η νεοφιλελεύθερη άποψη.  Η μεγαλύτερη φούσκα που δημιουργήθηκε ποτέ στη μεταπολεμική ιστορία, αυτή των ενυπόθηκων δανείων και μια σειρά "προϊόντων" όπως αυτά των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) και των παραγώγων που διακινούνται στο παραεμπόριο των χρηματηστηριακών αγορών , είναι το απεχθές τερατούργημα αυτής ακριβώς της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπικής δράσης των ιδιωτικών τραπεζών που οδήγησε σήμερα ολόκληρο το πλανήτη στο σοκ ενός οικονομικού κραχ όμοιου με εκείνο του 1929.